یادداشت حجت الاسلام اکبر قنبری به مناسبت سالگرد عروج ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی:

شاگرد مکتب محمدی ، نوری که از ظلمات رسید

در بین خدا و مردم و در میان تمام امت‌ها کسانی را هم به عنوان جانشینان آنها برگزید که در قلمرو آیین آن پیامبر هم چرخ خودش دستورات و فرامین را به شیوه راسـخ برای مردم بخوانـد و از آن درد و رنـج و ألـم‌هایـی که پیامبـران الهـی ازوی برخـوردار بودنـد جانشینـانشان نیز بی‌نصیب نشده‌اند و هر یک به نحوی ازانحاء دچارنابسامانی ها شده اند.

 علما وروحانیون که وارثین آن بزرگوار می‌باشند درآن روزهای نخستین گشایش دین مبین اسلام تا می رسد به این عصرهمیشه ودرهمه دوران ها درمحراب‌های مساجد سنگر را خالی نکرده و اگر در این باره متحمل هزاران سختی شده باشند راسخ تر و استوارتر از پیش بوده‌اند.

 یکی از آن شاگردان مکتب رسالت محمدی و یکی از آن متعلمانی ‌که آئین اسلام را  به خوبی یاد گرفت و به خوبی به دیگران یاد داد، یکی ازآن ابرمردانی که دراین عرصة گیتی همچو گلی ازبوستان شکوفه نمود و یا همچو  نوری از ظلمات رسید و جهان را دوباره زنده نمود و ازتاریکی‌ها  رهایی‌‌اش داد حضرت آیه الله العظمی امام خمینی علیه الرحمه بود. ایشان توانست به آن درجه راضیه مرضیه برسد و وقتی نفس مطمئنه اش ،درون لقای خداوندی پرواز نمود وظایف را به خوبی انجام داده و از مرگ نهراسید و شتابان خودش به سوی یار رفت.

خدای بزرگ بندگانی را داراست که از هوش ودرایت سرشاری برخوردار می باشند، آنهایی که دنیا را رها کرده و از بلا وفتنه‌  آن هراس داشتند، به دنیا نگریستند و وقتی‌ دانستند دنیا برای هیچ  کسی قرارابدی نمی ‌باشد، دنیا را همچو یک دریایی قلمداد نمودند و اعمال صالح ‌خود را به شیوه یک کشتی مجسم  کردند که به وسیله آن ازدریای پرازتلاطم به ساحل نجات  رهنمون شدند و به جهان پر از نعمت ها و لذایذ ابدی دسترسی پیدانمودند.

 حضرت امام خمینی (ره) از زمره‌ی مردان سالک راه حقیقت بود که توانست به شیوه‌ایی این دنیای فانی را وداع گوید که بعد ازمدتها نام او ورد زبان خاص و عام باشد وبرای همه روحانیون وارثان پیامبر(ص) الگویی باشد که اگر در طی کردن مراحل  زندگی  به مقام شامخ ایشان اقتدا گردد و مقتدی را به مقصد حقیقی خودش بر‌ساند.